Benjamin Britten (1913-1976) was een Engelse componist, pianist en dirigent. Reeds in zijn kinderjaren openbaarde zich zijn bijzondere begaafdheid om indrukken en gebeurtenissen in klank om te zeten. Bij het verlaten van de lagere school (hij bespeelde al de piano en de altviool) kon hij mappen vol met sonates, strijkkwartetten, liederen en zelfs een oratorium tonen. Britten had goede muziekleraren en pas 17 jaar oud stond zijn besluit vast: hij wilde componist worden. Met een beurs op zak meldde hij zich aan bij het Royal College of Music in Londen. Na veel vijven en zessen werd hij door de toelatingscommissie goed genoeg bevonden. De opleiding binnen dit instituut bracht hem weinig plezier: veel verplichte, elementaire lessen waren voor hem onnodige ballast en verspilling van tijd. Na drie jaar (1933) verliet hij wel het instituut met een prijs op zak voor compositie en een solodiploma voor piano! Hij was 20 jaar en klaar voor de wereld!
Korte tijd later stierven enkele grote Engelse componisten: Elgar, Delius en Holst. Britten trad in de schijnwerpers. Een filmmaatschappij contracteerde hem voor het componeren van filmmuziek. Britten kon nu beeld en klank verbinden; dat vermogen had hij al van kinds af aan. Zijn naam werd wereldwijd bekend.
In zijn privéleven was zijn partner, de tenor Peter Pears, van groot belang. Samen met hem heeft Britten festivals georganiseerd en grote producties tot stand gebracht, onder meer in het Concertgebouw in Amsterdam.
